اصول اطفا حریق

در این روش با حذف عامل اکسیژن، حریق اطفا می‌شود. این عمل می‌تواند با پوشاندن آتش با مواد مختلف صورت بپذیرد. این روش در اکثر اطفاء حریق‌ها کاربرد موثری دارد ولی در حریق‌هایی که سوختن آن اکسیژن تولید می‌کند (مانند نیترات و زنجیره‌های آلی اکسیژن‌دار) یا موادی که سرعت آتش در آنها بالاست (مانند دینامیت، منیزیم و…) مناسب نیست.

یکی از روش‌های معمول اطفا حریق سرد کردن شعله می‌باشد که عموماً با آب انجام می‌شود. اما یکی دیگر از موادی که باعث سرد کردن آتش و اطفای آن می‌شود گاز کربن‌دی‌اکسید CO2 است. بسته به نوع حریق میزان و روش به کارگیری، آب در اطفاءحریق از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از معایب آب در اطفاءحریق این است که نمی‌توان از آن در اتاق سرور یا تجهیزات الکترونیکی استفاده کرد. زیرا استفاده از آب هادی الکتریسیته می‌باشد و خود به شعله‌ور شدن آتش کمک می‌کند. اما گاز کربن‌دی‌اکسید هادی الکتریسیته نبوده و یک گاز بی‌بو و غیر سمی می‌باشد که در اطفاء حریق بسیار مناسب عمل می‌کند. گاز کربن‌دی‌اکسید به با تشکیل لایه سنگینی بر روی آتش آن را خفه کرده و از رسیدن اکسیژن به آن جلوگیری می‌کند و با سرد کردن اطفاء حریق را تکمیل می‌کند. گاز کربن‌دی‌اکسید آسیبی به تجهیزات موجود در محیط وارد نکرده و برای لوازم الکتریکی کاربرد بسزایی دارد.

برای اطفاء حریق این دسته از آتش‌سوزی‌ها می‌توانیم از گازهای مخصوص و یا پودرهای جامد استفاده کنیم. گازهایی مانند هالن مزایای ویژه‌ای مانند شارژ مجدد دارند. همچنین اثرات مخرب زیست محیطی برروی لایه اوزون و یا اثرات گلخانه‌ای ایجاد نمی‌کنند. این گاز که یکی از انواع آن گاز FM200 است دارای استاندارد بوده و ضرری برای پرسنلی که با آن کار می‌کنند در پی نخواهد داشت و سرعت تخلیه آن کمتر از ۱۰ ثانیه به طول می‌انجامد. به علت عدم وجود پسماند از این روش اطفاء حریق، نیازی به نظافت نداشته و می‌توان سیستم را به حالت اولیه برگرداند. با نصب سیستم خودکار اطفاء حریق، گاز هالوکربن یا همانFM200  با تشخیص دتکتورها (Fire Alarm System Detector) در اتاق تخلیه می‌شود باعث کاهش اکسیژن و در پی آن اطفاءحریق می‌شود. گاز هالن در اطفاء حریق اتاق‌های الکترونیکی و اتاق سرور نیز کاربرد داشته و به دلیل سرعت بالای مهار آتش از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.